DAK Bilgilendirme Portalı olarak, profesyonel güreşçi ve antrenörlerden, Abhazya'da serbest güreşin günümüzde nasıl geliştiği, bu sporun sorunları ve umutları, kişisel spor deneyimleri gibi birçok konuda bilgi aldık.

Said Barganciya

Abhazya'da serbest güreş, diğer …………kadar popülerliğini korumuştur. Bugün güreş salonları hala dolup taşmaktadır: güreşçiler çocukluktan itibaren eğitime başlamaktalar, hevesli ebeveynler çocuklarını, çok şükür ki ülkemizde çok sayıda bulunan, deneyimli eğitmenlerin ellerine emanet ediyorlar. Abhaz serbest stil güreşinin hem kendine özgü zorlukları hem de kuşkusuz perspektifleri bulunmakta. Bunlardan en önemlisi, profesyonellerin ve öğrencilerinin, büyümek, gelişmek, öğrenmek, hem bedenen hem de ruhen daha güçlü olmayı öğrenmek için duydukları muazzam istek.

“Baba, Denis Tsarguş gibi olmak istiyorum”

2012 yılı, Londra, Olimpiyatlar. Tüm Abhazya nefesini tutmuş soydaşları – Gudauta şehrinin genç güreşçisi Denis Tsarguş için tezahürat yapıyor. Yarı final. Duygular dorukta. Sonunda, Denis rakibine yeniliyor, ancak 2012 Olimpiyat Oyunlarının bronz madalyasını kazanmayı başarıyor. O günden sonra, Gudautalı genç güreşçinin adı herkesin aklına kazınıyor. Abhazya'nın bütün şehirlerinden gelen çocuklar "Baba, Denis Tsarguş gibi olmak istiyorum!" sözleriyle ve daha büyük bir coşkuyla, her Abhazın kalbine yeni bir soluk getiren serbest stil güreşi yapmak için spor salonlarına koşuyorlar.

Bir “tesadüf” değil, bir amaç ve yol

İşte bu olaylardan kısa bir zaman önce güreşe başlayan aynı çocuklardan birinin hikâyesi. Ahra Tsvijba Suhum’da doğdu. Genç çocuk her zaman atletik bir yapıya sahipti. Güç, el becerisi, "sportiflik" tabiri caizse kanındaydı. Spora çok küçüklüğünden beri eğilimliydi: akrobasi ve karate ile uğraşmıştı. Fakat akrabaları ve arkadaşları kendisine her zaman güreşçi olması gerektiğini söylemekteydi. Öylede oldu. Bugün, Ahra 24 yaşında ve çok iyi bir güreşçilik ve koçluk deneyimlerine sahip. Antrenörlüğü ise ayrı bir hikaye. Güreşçi, Moskova'daki Olimpiyat Rezervinde antrenman yaparken, sıklıkla olduğu gibi – talihsiz bir olay sonucu travma yaşar ve kariyeri yarıda kalır.

Ancak “olayın” rastlantı ve “talihsizlik” olmadığını zaman gösterir: Sporcunun önünde, birçok insanın faydalanacağı yeni bir yol açılır. Ahra Tsvijba, sevdiği işine sadık kalır ve çocukları eğitmeye başlar. Tam beş yıldır koçluk yapmaktadır.

“Yetenekli ve başarılı bir sporcu olmak için, sadece yetenek yetersiz kalır. Aynı zamanda cesaret, sıkı çalışma ve sonuca odaklı olmak gerekir”, diye Tsvijba güreşte başarının formülünü paylaşıyor.

Abhazya da güreş iyi bir seviyede ve birçok yeteneğe sahip

Antrenör, kaç çocuk yetiştirdiğini artık sayamadığını itiraf ediyor. Şimdi grubunda en küçüğü beş yaşlarında ve en büyüğü 15 yaşlarında 25 çocuk bulunmakta.

Ahra Tsvjba, “Hafta sonu hariç her gün antrenman yapıyoruz. Ülkemizde güreş alanında güzel bir seviyeye sahibiz, birçok yeteneğimiz bulunmakta. Bu konuda Dünya Abaza Kongresi Yüksek Konsey Başkanı Musa Egzek’dan büyük destek görüyoruz. Ülkemizdeki antrenörlerin hepsi maaşlarının bir kısmını onun sponsorluğunda alıyorlar. Ayrıca özel ekipmanlar konusunda da çok destek vermekte”, diyor.

Abhazya'da güreşin durumundan bahseden Tsvijba, ülkede aktif yardım sever ve destek sağlayan eski nesil antrenörlerin kayıtsız kalmaması sayesinde, devletimizde birçok yetenekli, çalışkan ve kararlı sporcu olduğunu vurgulamakta.

Tsvijba, “Suhum’da birçok çalışma salonu bulunmakta. Çocuk sayımız hayli yüksek ve bu durum çok sevindirici. Güreş alanında çalışmak için gerekli tüm koşullar mevcut. Ancak herhangi bir sporcunun antrenman kamplarına, yarışmalara gitmesi gerekir, ancak bu durumda

onlardan yüksek sonuçlar bekleyebiliriz. Fakat, bunlar genellikle finansal zorluklardan geçmekte”, diyor.

Gudauta – “Güreşçilerin demirhanesi”

Sporcuların yüksek seviyelerde kendilerini geliştirebilmesi için, antrenman kamplarına, yarışmalara gitmesi gerektiği konusunda, sekiz yıllık kariyeri olan Gudautalı antrenör Adam Tsvijba meslektaşıyla aynı fikirleri paylaşmakta.

Adam Tsvijba, “Sadece spor salonunda alınan eğitim ve Abhazya'daki performanslarla sporcularımızdan yüksek sonuçlar beklememiz haksızlık olacaktır”, diyor.

Adam kendisinin güreşe 7 yaşındayken başladığını, o zamanlar antrenman şartları çok iyi olmasa da tabiri caizse bu sporun “tutkunu” olduğunu söylüyor.

Bugünün birçok uluslararası turnuva kazananı olan sporcu, ilk ciddi yarışmasını bir gülümseme ile hatırlıyor: “Henüz 15 yaşındaydım. Perm'de düzenlenen Rusya şampiyonluğuydu. İlk kez böyle yüksek bir seviyede güreşiyorduk. Bu yarışmada ödül kazanamadım ama çok büyük bir tecrübeler kazandım”, diye anlatıyor.

Güreş kariyerindeki ilk ciddi zaferi, “Ayıcık” turnuvasıydı (üç kez olimpiyat şampiyonu olan Aleksandr Medved'in adını taşıyan, 2009 da birincilik aldığı Uluslararası Gençlik Serbest Güreş Turnuvası).

Eğitimci, memleketi olan Gudauta'yı “güreşçilerin demirhanesi” olarak adlandırıyor: yıl boyunca Gudauta bölgesinde sekiz farklı yarışma düzenlenmektedir.

Tsvijba, Abhaz güreşlerinin gelişiminde bugün destek olanlar arasında; Gudauta bölgesi Spor Komitesi, Abhazya Milli Eğitim Bakanlığı, DAK Yüksek Konsey Başkanı bulunmaktadır diye belirtiyor.

Hem sporda hem de hayatta kazanmak

Adam’ın gurubunda beş yaşından on üç yaşına kadar 20 çocuk çalışmakta. Antrenmanların ise neredeyse her gün olduğu belirtiliyor.

Tsvijba, “Grubumdaki sporcuların hepsi diyemeyeceğim, ancak gelecekte yüksek sonuçlar elde edebilecek çok yetenekli çocuklar var”.

Antrenör, çocuk Olimpiyat şampiyonu ya da ünlü bir sporcu olamasa bile, çocukluğundan beri spora dahil olmuşsa eğer, o çocuk “bozulmaz”, sokaklarda boş gezenlerden olmaz, diye düşünüyor.

Tsvjba, “Spor, çocuğu sadece fiziksel olarak geliştirmez, aynı zamanda düşünme yapısını da şekillendirir”, diye vurguluyor.

Abhazya'da serbest güreş tarihi uzun yıllar öncesine dayanıyor. Bu spor dalı Abhazya Ulusal Kurtuluş Savaşı'ndan hemen sonra ayağa kalktı: ülkede güreş salonları yeniden açılmaya başladı ve çocuklar kötü koşullara ve maddi destek olmamasına rağmen tekrar çalışmaya başladılar. Ne de olsa, Abhazya serbest güreşi - her zaman cesaret, sporda ve hayatta kazanma ruhuna sahip olmaktı.